به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، مشاهدات نشان می دهد که فیبرهای شبه مانندی(ghost fibers) در این جایگاه های آسیب وجود دارند که در واقع باقی مانده های ماتریکس خارج سلولی قبلی و به جا مانده از فیبرهای عضلانی مرده هستند. این فیبرها سلول ها را به جایگاهی که ترمیم باید شروع شود رهنمون می سازند. با استفاده از تصویربرداری های دو فوتونی و ترکیب آن با نسل دوم میکروسکوپ های هارمونیک(SHG) محققین مشااهده کردند که این سلول ها سوار بر این فیبرهای شبه مانند به سمت محل آسیب مهاجرت می کنند و به نوعی خودشان را جهت دهی می کنند. این اولین بار است که فرایند بازسازی عضلانی به کمک سلول های بنیادی و پیش ساز در موش زنده به صورت مستقیم مشاهده می شود. این سلول های بنیادی و پیش ساز در امتداد این فیبرهای شبه مانند به جایی مهاجرت می کنند که در ان جا می توانند تقسیم شده، با یکدیگر ادغام شده و در نهایت به سلول های عضلانی جدید تمایز یابند. زمانی که محققین جهت گیری این فیبرهای شبه مانند را عوض کردند، فرایند بازسازی بافت عضلانی نیز دچار مشکل شد. در واقع این فیبرهای شبه مانند نقش معماری در بازسازی عضلات دارند و به عنوان الگویی برای بافت عضلانی جدید عمل می کنند.

پایان مطلب/